เรื่องราวเบื้องหลังของการอัดคลิป ไม่ได้ทำกันได้เล่นๆ อากาศเย็นๆ ของเดือน พฤศจิกายน ที่เป็นหน้าหนาวแบบนี้ ทำให้นึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวเอง เมื่อ  6 ปีก่อน ตอนที่เดินผ่านคณะสหเวชฯ ที่จุฬาฯ แล้วมีเด็กจิตวิทยาถ่ายคลิปการทดลองอัดส่งอาจารย์  ตอนนั้นน้องเขาแกล้งทำกระปุกเหรียญจากร้านถ่ายเอกสารหล่น แล้วมองดูว่าจะมีใครมาเก็บบ้าง  ไอ้เราก็ว่าทำไมถึงทำตกหลายรอบ .. ส่วนเพื่อนจะไปช่วยเขาเก็บ ..เราก็สะกิดบอกว่า ไม่ต้องไปช่วยเขาเก็บหรอก .. เขาตั้งใจทำหล่น เพื่อนถามว่ารู้ได้ยังไง .. เราก็เลยบอกว่า ดูโต๊ะข้างหน้าเขาเปิดคลิปที่แกล้งทำกระเป๋าสตางค์หล่นที่สวนจตุจักร แล้วรอดูพฤติกรรมคนเก็บ  ซึ่งงานนี้ เป็นหนึ่งในวิชาของคณะจิตวิทยา  แต่เดี๋ยวนี้ไม่แน่ใจว่ายังมีคนเรียนวิชานี้มาทำการทดลองแถวสยามอยู่เหมือนเดิมหรือเปล่า? เพราะหากคลิปที่อัดไป เอาไปลง Youtube เปิดนอกวิชาเรียน การกระทำแบบนี้ถือว่ามีความผิด บางทีเราก็เดินๆ ทำกิจกรรมในชีวิตประจำวัน วันไหนอยาก No Make Up บ้าง แล้วหากอยู่ๆ มีใครถ่ายภาพเรา  ตอนโหน BTS ลงรถเมล์  แม้ว่าจะเป็นสำนักข่าว เราก็สามารถฟ้องร้องได้  ดังนั้นคนถ่ายภาพก็ต้องเบนกล้องพยายามหามุมที่ไม่เห็นหน้า ไม่เห็น หู ตา ที่รู้ว่าบุคคลนั้นเป็นใคร ในฐานะคนที่เคยทำเบื้องหลังมาก่อน จะได้เรียนรู้กฎหมายเกี่ยวกับสิทธิส่วนบุคคล […]

ที่ต้องหยิบยกมาพูดนี่ก็เพราะว่า เป็นภาษาที่เป็นเทรนด์ภาษาที่คุณเอามาเล่น เวลาโพสต์หน้าเพจ หรือใช้เขียนบทความได้ สร้างมิติใหม่ของภาษา แน่นอนว่าไม่ใช่ภาษาหลัก แล้วก็จะมาๆ ไปๆ อยู่ไม่ถาวร ก็เหมือนกับรูปคำหรือประโยคอื่นที่มีมาให้เล่นสนุกๆ กับกลุ่มวัยรุ่น